Vrienden maken zonder geld...

Hallo allemaal!

Het heeft even geduurd, maar hier dan toch weer een update vanuit het mooie Argentinie!

Na ons laatste (en eerste) reisverslag zijn we weer een flink aantal avonturen verder, waar te beginnen? Eens kijken, in Puerto Madryn waren we volgens mij gebleven. Hier hadden we 2 tours geboekt. De eerste dag gingen we naar de World Heritage Peninsula Valdes (en geloof me, op dat ´World Heritage´ zijn ze hier zeer trots!) Een bijzonder schiereiland waar zeeleeuwen, zeeolifanten, pinguins, walvissen en orka´s voorkomen. Vooral de laatste 2 werden we behoorlijk enthousiast van, maar helaas, zoals al gezegd hebben de walvissen net gemist. En echt net, want het seizoen loopt t/m half december, maar dit jaar waren er in de eerste week van januari nog walvissen gespot. Laten wij nu net een week later zijn... :( Maar goed, het zou nog steeds veel moois beloven, dus wij onderweg. ´s Ochtends net opgehaald bij ons hotel, 5 minuutjes onderweg hoor ik (Tamara, vriendin van Ran voor de onwetende lezer ;)) Ran zeggen: ´ehm, volgens mij zijn we geld vergeten mee te nemen...´ Oops! Bij de entree van het park moesten we nog zo´n $140 (Argentijnse pesos, ongev. 30 euro) betalen en we hadden nog maar iets van $100 bij ons (en geen lunchbox of i.d.want daar was die $100 dus voor). Dus onze reisgids gevraagd of zij ons kon helpen (lief mens overigens, wel jammer dat ze alleen Spaans sprak, goed om te oefenen maar de engelse gids die ons was beloofd was ook wel fijn geweest!) Gelukkig kon zij ons $40 lenen die we dan aan het eind van de dag weer terug konden betalen. Hoorde een Spaans vriendenkoppel dat we nu dus geen geld meer bij ons hadden, vroegen ze gelijk of we wel eten bij ons hadden! We hadden nog wel wat dingetjes bij ons en een paar pesos dus we hadden zoiets van ´we redden ons wel, maar toch erg bedankt!´. Het eerste waar we toen heen zijn gegaan is Punta Norte waar grote een zeeleeuwen en zeeolifanten kolonie is gehuisvest. Dit is overigens ook de plek waar de orka´s komen jagen op baby zeeleeuwtjes als die zwemles krijgen. Is de enige plek op aarde waar orka´s tot op het strand komen. Helaas is het seizoen hiervoor vanaf half feb - maart (dan gaan de jonkies pas echt zwemmen en daar was het nu nog te vroeg voor). Al kunnen we ons troosten met het feit dat het zelfs dan nog errug moeilijk is om ze te zien en zeker om ze te zien jagen op het strand. Bleek trouwens ook dat het verhaal dat ze de dag ervoor orka´s hadden gezien niet klopte. Ze waren wel gespot door de rangers, maar de toeristenbusjes waren 2x te laat aangekomen om ze te zien.
Dus ´alleen´ zeeleeuwen voor ons. Wat een lawaai! En wat een drukte, vooral die mannetjes die hun harem inclusief pasgeboren baby´s moeten verdedigen(o ja, en die pasgeboren baby´s worden in deze chaos compleet onder de voet gelopen, maar schijnt ze weinig te doen). We hebben een tijdje staan kijken om vervolgens weer verder te gaan richting de plek om te lunchen. Wij hadden natuurlijk weinig tot geen geld, dus zijn een stukje gaan wandelen ipv in het restaurant te zitten. Komen we even later langs een restaurantje gelopen, worden we geroepen. Het Spaanse vriendenkoppel en een Argentijns stel was al de hele tijd naar ons op zoek. We moesten natuurlijk wel eten en zij zouden ons wel trakteren! Nee, was eigenlijk geen optie, maar we hadden van onze laatste pesos bij het tankstation crackers en een fles water gehaald en zaten eigenlijk al redelijk vol. Uiteindelijk werd een drankje het compromis :)

Na de lunch nog naar een andere zeeleeuwen kolonie gereden, omdat de pinguin kolonie op het moment zeer klein was (iets van 40 stuks). Voor ons niet zo heel erg want de dag erna zouden we er genoeg te zien krijgen in Punta Tombo. Wat hier nog wel heel bijzonder was is dat we 2 geboortes min of meer hebben kunnen zien :) Wel van een redelijke afstand, maar onze verrekijker blijkt ook dit jaar weer een onmisbaar attribuut te zijn!

De dag erna stond Punta Tombo (pinguins) op het programma. Alhoewel we na de eerste dag ons afvroegen of we niet terug moesten gaan naar ons touroperator om te klagen over de Spaanstalige tour, hadden we besloten dat het uiteindelijk allemaal goed afgelopen was en ons goed vermaakt hadden met de Spaanstaligen (gids was btw zeer goed te begrijpen, zelfs voor mij en bovendien leuk voor de intergratie ;-)!). Blijkt ook bij deze tour dat onze Spaanse vrienden (vriendenkoppel en tourgids en anderen) weer van de partij te zijn, gezellig! Een eerste stop werd gemaakt in Rawson waar je met de boot dolfijnen kon kijken. Dit bleek helemaal geweldig te zijn :D! We hebben allebei wel vaker dolfijnen gezien, maar nog nooit zoveel en zo dichtbij! De dolfijnen (Commerson´s Dolphin) komen op het geluid van de motor van de boot af en vinden het leuk om voor de boot uit en rondom de boot te zwemmen. Wat een feest! En... we hebben hier zelfs hele mooie foto´s en filmpjes van weten te maken, zal straks wel even een fotootje plaatsen (van de 800 die we genomen hebben in ongeveer 1 uur :-S!) om jullie allemaal jaloers te maken :P

Na de dolfijnen door naar Punta Tombo waar de grootste pinguin kolonie van Zuid-Amerika zich bevindt. Hier kun je een wandeling maken van zo´n 1,5 uur waarbij je soms letterlijk over de pinguins struikelt. Echt heel erg bijzonder. Vooral ook omdat ik altijd dacht dat Pinguins in de sneeuw thuis hoorden, maar blijkt dat ze hier prima leven met ruim 30 graden (ok, ze zoeken dan ook wel de schaduw op, maar ja, wat zou jij doen!?) Erg leuk ook omdat de kleintjes nu net enkele weken oud waren. Alle vaders op pad om vis te vangen voor het kroost, komen met een volle lading weer teruggewaggeld. Al met al ook hier weer een drukke bedoening en genoeg te zien :)

Voor de terugweg hadden we geregeld dat we uit konden stappen in Trelew. Een plaatsje 1 uur zuiderlijker dan Puerto Madryn en aangezien we op weg waren naar het zuiden was dat wel zo handig! Hier de bus gepakt naar El Calafate, weer lange rit, maar in de bussen hier is dat nauwelijks een straf te noemen.

Voor nu even mooi geweest. We hebben nu voor de komende paar dagen wel een computer in ons hostel staan (fantastisch trouwens want terwijl ik dit schrijf heb ik een prachtig uitzicht over het meer Lago Nahuel Huapi :)) dus de kans dat er snel een vervolg aankomt is aanwezig ;)